γράφει η Ιφιγένεια Κωτίτσα - φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Μετά από ένα μακρύ ταξίδι στις πρωτεύουσες του κόσμου, το κινητό περίπτερο της Chanel βρίσκει μια μόνιμη θέση, έξω από το ινστιτούτο του αραβικού κόσμου στο Παρίσι.

Ο σχεδιασμός του περιπτέρου ανατέθηκε από τον Karl Lagerfeld στην αρχιτέκτονα Zaha Hadid, με σκοπό να φιλοξενήσει μια περιφερόμενη έκθεση 20 καλλιτεχνών, εμπνευσμένη από τις τσάντες Chanel. Το περίπτερο, μαζί με την έκθεση έπρεπε να μεταφερθεί πολλές φορές απο πόλη σε πόλη, να εγκατασταθεί, να "διαλυθεί" και να ξανα-εγκατασταθεί στη Νέα Υόρκη, στο Τόκυο και στο Χονγκ Κονγκ.

Το κόκκινο χρώμα στην κουζίνα δυναμικό, βαθύ, ζεστό, φωτεινό, δραματικό δημιουργεί συναισθήματα θετικής ενέργειας αυξάνει την όρεξη για φαγητό.

http://www.flickr.com/photos/tomas_sobek/4199796850/

Ένας υπαινιγμός στο γυναικείο και τον ανδρικό φετιχισμό

Μια πτυχιακή εργασία συνδυάστηκε με έναν υποδόριο φετιχισμό και γέννησαν Τέχνη! Από τότε η Χριστίνα Δαλιάνη πλάθει με πηλό το όνειρο κάθε γυναίκας: Γόβες! Μόνο που οι γόβες της Χριστίνας δεν αναλώνονται στο περπάτημα, αλλά στο ονειροπόλημα. Ο αισθησιασμός, ο ρομαντισμός και ο δυναμισμός που αποπνέουν οι δημιουργίες της γεμίζουν με μια ανεξήγητη ενέργεια αυτόν που τις θαυμάζει.

Πηγή έμπνευσης της ήταν τα pin up girls, αλλά η Τέχνη της Χριστίνας Δαλιάνη υπονοεί τη θηλυκότητα με τρόπο υποδόριο, χωρίς να την εκθέτει. Κάνει έντονο τον αισθησιασμό, χωρίς να τον αναλώνει. Θαυμάζει τα καλλίγραμμα σώματα, χωρίς να τα εκχυδαΐζει. “Υπό την αληθινή έννοια ενός φετιχιστή, το παπούτσι έγινε ένα εξιδανικευμένο αντικείμενο λατρείας”, εξηγεί η Χριστίνα.

Δουλεύει με υαλώματα διαφανή ή καλυπτικά. Με πυροχρώματα, ή οξείδια μετάλλων, που δημιουργούν ενδιαφέροντες ιριδισμούς, αφού προσθέτει τιτάνιο ή κασίτερο. Πάνω απ' όλα όμως δουλεύει με μεράκι και έμπνευση.

Η δουλειά της Χριστίνας Δαλιάνη, αλλά και το γεγονός ότι ασχολείται επαγγελματικά με την αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων, μας κίνησαν την περιέργεια και έτσι αποφασίσαμε να την ρωτήσουμε κάποια περισσότερα πράγματα για το έργο της, της επιρροές, τον τρόπο δουλειάς, κλπ. Έτσι, η δημιουργός, μας μύησε για λίγο στα μυστικά του πηλού και των γυναικείων παπουτσιών, παραχωρώντας μας, μια σύντομη αλλά περιεκτική συνέντευξη.

dB: Χριστίνα που διδάχθηκες την τέχνη της κεραμικής;

Χ.Δ: Η αγάπη μου για την κεραμική ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν μόλις 10 χρονών και είχα την πρώτη μου επαφή με το υλικό στη κατασκήνωση που πήγαινα τα καλοκαίρια.

Την τέχνη της κεραμικής την έμαθα στα Τ.Ε.Ι Αθήνας όπου σπούδασα Αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων, Διακόσμηση και Σχεδιασμό Αντικειμένων. Πέρα απο τα μαθήματα που έκανα στη σχολή, συνέχισα κάνοντας την πρακτική μου άσκηση στο εργαστήριο και στη συνέχεια την πτυχιακή μου, όπου με βοήθησαν στο να μάθω περισσότερες τεχνικές του πηλού και των χρωμάτων.

dB: Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι σπουδές πάνω στο σχεδιασμό του χώρου επηρέασαν και τη ματιά σου ως κεραμίστρια;

Χ.Δ: Ναι, με βοήθησαν στο να κατανοώ καλύτερα τις αναλογίες, την αισθητική, το ρόλο και την αξία τους μέσα στο χώρο.

dB: Μίλησέ μας λίγο για το τρόπο με τον οποίο ‘δούλεψες’με τον πηλό: τα εργαλεία σου, το πλάσιμο της φόρμας, το ψήσιμο, τα υλικά που χρησιμοποίησες.

Χ.Δ: Η κατασκευή έγινε κυρίως με ισοπαχείς πλάκες που ενώθηκαν μεταξύ τους χωρίς την βοήθεια τροχού. Προτιμώ να πλάθω την φόρμα με τη βοήθεια εργαλείων.

Οι πηλοί που χρησιμοποιήθηκαν για την υλοποίηση των παπουτσιών είναι, κατά κύριο λόγο, τριών τύπων: λευκός λεπτόκοκκος, γκρίζος και σαμώτ χονδρόκοκκος. Δούλεψα με υαλώματα διαφανή και καλυπτικά. Χρωματισμένα με πυροχρώματα κυρίως, ή οξείδια μετάλλων, που αποσκοπούσαν στη δημιουργία μεταλλικών ιριδισμών, με πρόσθεση τιτανίου ή κασσίτερου.

Ο τρόπος ψησίματος που ακολούθησα έγινε με ηλεκτρικό καμίνι, και σε περίσσεια οξυγόνου. Η μέγιστη θερμοκρασία ψησίματος διαφέρει απο πηλό σε πηλό, στην περίπτωση μου απο 1000-1100 βαθμούς.

dB: Υπάρχουν κεραμίστες, το έργο των οποίων παρακολουθείς και θεωρείς αξιόλογο;

Χ.Δ: Σκλαβενίτης Νίκος, Δανάη Μυλωνάκη, Καίτη Αναστασάκη, Χριστίνα Μόραλη, Josh Herman, Ron Mello, Anna Katarina Haaland.

dB: Γυναικεία παπούτσια. Τι σε ελκύει, τι σε παθιάζει, τι σε εμπνέει απο αυτά τα αντικείμενα;

Χ.Δ: Τα παπούτσια είναι τα θεμέλια του ανθρώπινου σώματος, το βάθρο της ψυχής και της προσωπικότητας μας.

Είναι μανία; Τρέλα; Πάθος; Αγάπη; Ψώνιο; Φετίχ; Ποιος νοιάζεται; Ότι και να πείτε, εγώ τα αγαπάω και τα θαυμάζω. Γι’αυτό λοιπόν έφτιαξα γόβες που θα ήθελα να υπήρχαν για να μπορώ να φοράω και θα τις εκθέσω γιατί είναι το σήμα καταθετέν στην προσωπική μου ζωή και απο δώ και πέρα και στην δουλεία μου.

Στόχος μου να αναδείξω την θηλυκότητα, τον αισθησιασμό, τον ρομαντισμό, τον δυναμισμό που αποπνέουν τα ψηλοτάκουνα παπούτσια στην όψη αλλά και στο βάδισμα μίας γυναίκας όταν τα φορά.

Σύντομο βιογραφικό:

Η Χριστίνα Δαλιάνη γεννηθηκε στον Πειραία και σπούδασε στο τμήμα Αρχιτεκτονικής Εσωτερικών Χώρων, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων του ΑΤΕΙ Αθηνών.

Επαγγελματικά ασχολείται με την αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων, με την κεραμική αλλά και με άλλες μορφές τέχνης. Αυτήν την περίοδο, ετοιμάζει πυρετωδώς την πρώτη της ατομική έκθεση αλλά και τη συμμετοχή της σε μια ομαδική.

επικοικωνία: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σελίδα στο Facebook

Μην χάσετε τις εκθέσεις της δημιουργού:

Ομαδική έκθεση:

Χώρος: 8 Δυτικά

Λ. Αθηνών 387, Αιγάλεω,

27-31 Οκτωβρίου 2011

Ατομική:

Χώρος: Booze Cooperativa

Κολοκοτρώνη 57, Αθήνα

Από 26 Ιανουαρίου έως 5 Φεβρουαρίου 2012.

Ένας μοναδικός τρόπος για να δώσετε λάμψη και φως σε ένα μικρό και σκοτεινό χώρο, είναι να καλύψετε κάποιες επιφάνειες με ψηφίδες, πλακάκια ή τουβλάκια απο καθρέφτη.

Η τεχνική της χαρτοκοπτικής πρώτο-εμφανίστηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ στην Κίνα και εξαπλώθηκε σταδιακά στον υπόλοιπο κόσμο (Ιαπωνία, Ευρώπη, Μεξικό κλπ).

Από τον Θεοφάνη Ρούσσο - Φοιτητή του τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού αντικειμένων (ΑΤΕΙ Αθηνών)

Project στα πλαίσια του μαθήματος Design (διαμόρφωση εσωτερικών χώρων)

Τα δεδομένα

Τα δεδομένα για το συγκεκριμένο project ήταν ο χώρος συνολικής επιφάνειας 42τμ. και οι χρήστες για τους οποίους προορίζεται. Το ζητούμενο του μαθήματος ήταν ο σχεδιασμός και η διαμόρφωση ενός χώρου προκειμένου να φιλοξενήσει δύο φοιτητές αρχιτεκτονικής. Οι επιμέρους χώροι που απαιτούνταν ήταν κρεβατοκάμαρα, καθιστικό, κουζίνα, χώρος εργασίας και wc.

Η πρόταση

Η κάτοψη χωρίστηκε κάθετα σε δύο ζώνες (ημέρας και νύχτας). Έτσι οι χώροι που θέλουμε να είναι πιο ήσυχοι ομαδοποιήθηκαν και διαχωρίστηκαν από τους χώρους που χρησιμοποιούμε την ημέρα και προκαλούν περισσότερη φασαρία.

Ο διαχωρισμός της κάτοψης σε ζώνη ημέρας και νύχτας

Η κάτοψη

Το καθιστικό και η κουζίνα είναι ενιαίοι και χωρίζονται από έναν πάγκο πρωινού, που λειτουργεί και ως τραπεζαρία. Ο χώρος εργασίας βρίσκεται σε συνέχεια του καθιστικού, αλλά ξεχωρίζει από αυτόν.

Άποψη προς την κουζίνα

Άποψη προς το καθιστικό

Τέλος, το υπνοδωμάτιο και το wc έχουν αποκοπεί από το σύνολο του χώρου και αυτό γιατί ήθελα να κρατήσω την ιδιωτικότητα αυτών των χώρων.

Το κύριο χαρακτηριστικό του σχεδιασμού είναι το εμφανές μπετόν στο ταβάνι και στον κεντρικό τοίχο του σπιτιού. Δίνει ένα μοντέρνο βιομηχανικό στυλ, χωρίς όμως να χάνεται η φρεσκάδα και η φωτεινότητα που χρειάζεται ένα φοιτητικό σπίτι, αφού οι υπόλοιποι τοίχοι έχουν διατηρηθεί λευκοί. Η επίπλωση είναι λιτή ώστε να μην βαραίνει το χώρο, αλλά να του δίνει την απαραίτητη άνεση που χρειάζονται δύο φοιτητές.

Ο χώρος εργασίας των φοιτητών

Το κείμενο, τα σχέδια και οι εικόνες ανήκουν στον Θεοφάνη Ρούσσο.

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Γνωρίστε τους 4 πιο βασικούς τύπους λαμπτήρων και επιλέξτε τον καταλληλότερο για το χώρο σας.

Ο φωτισμός αποτελεί ένα από τα πιο βασικά "αρχιτεκτονικά" στοιχεία που άν και είναι αϋλο στοιχείο, επηρεάζει απόλυτα τη λειτουργικότητα και την αισθητική του χώρου. Για αυτό, εκτός από το στυλ του φωτιστικού θα πρέπει να συνυπολογίζονται και άλλες παράμετροι όπως ο λαμπτήρας φωτισμού.

Η επιλογή του κατάλληλότερου λαμπτήρα σε σχέση με τις ανάγκες του χώρου.

Ο κάθε χώρος, εξυπηρετεί συγκεκριμένες λειτουργίες και έχει τις δικές του ανάγκες για φωτισμό. Για παράδειγμα, ο χώρος του μπάνιου έχει ανάγκη απο διάχυτο φως και ως εκ τούτου οι λαμπτήρες φθορισμού ή αλογόνου αποτελούν μια καλή επιλογή. Αντίθετα, ο χώρος εργασίας ή ανάγνωσης, χρειάζεται εντοπισμένο φως και συνεπώς οι λαμπτήρες LED ενδεχόμενα να αποτελούν καλύτερη επιλογή. Αν και υπάρχουν πολλά είδη λαμπτήρων, τα 4 βασικότερα είναι:

Λαμπτήρες πυρακτώσεως:

Οι λαμπτήρες πυρακτώσεως είναι οι γνωστοί, διάφανοι λαμπτήρες με το μεταλλικό νήμα στο κέντρο τους, που εφευρέθηκαν από τον Τόμας Έντισον και χρησιμοποιούνται εδώ και πολλές δεκαετίες. Ενώ είναι οικονομικοί στην αγορά τους, εντούτοις καταναλώνουν πολύ ενέργεια και για το λόγο αυτό, σε πολλές χώρες έχουν ήδη αποσυρθεί ή βρίσκονται σε στάδιο απόσυρσης και αντικατάστασης.

Λαμπτήρας πυρακτώσεως: wikipedia

Σήμερα, αρκετές εταιρίες, συνεχίζουν να κατασκευάζουν αυτό το είδος των λαμπτήρων, με εξελιγμένη όμως τεχνολογία, έτσι ώστε να καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια από ότι παλαιότερα.

Τα βασικότερα πλεονεκτήματά τους, είναι η χαμηλή τιμή αγοράς και το θερμό φώς που παράγουν και που δημιουργεί μια αίσθηση θαλπωρής στο χώρο.

Συμπαγείς λαμπτήρες φθορισμού (CFL):

Οι συμπαγείς λαμπτήρες φθορισμού είναι αρκετά οικονομικοί στην αγορά τους, ενώ καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια (εως και 75% λιγότερη ενέργεια από τους λαμπτήρες πυρακτώσεως). Η συνήθης διάρκεια ζωής τους είναι 7 έως 10 φορές μεγαλύτερη από αυτήν των λαμπτήρων πυρακτώσεων. Παρόλα αυτά, το κόστος τους είναι μεγαλύτερο απο αυτό των λαμπτήρων πυρακτώσεως αν και η απόσβεση γίνεται σχετικά γρήγορα.

Το βασικό μειονέκτημά τους είναι η ασυμβατότητα ορισμένων λαμπτήρων με τα συστήματα dimmer (ροοστάτης αυξομείωσης του φωτός). Συνεπώς αν η εγκατάσταση έχει dimmer, τότε θα πρέπει να επιλεγεί εκείνος ο λαμπτήρας που αναγράφει καθαρά στη συσκευασία του ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αυτά τα συστήματα.

Επίσης, υπάρχει η εντύπωση ότι οι λαμπτήρες αυτοί δεν παράγουν καθόλου θερμότητα. Η άποψη αυτή, είναι εν μέρη μόνο σωστή, καθώς η επιφάνεια φωτισμού δεν παράγει θερμότητα αλλά παράγει η βάση του λαμπτήρα, που περιέχει τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα. Συνεπώς, οι λαμπτήρες αυτοί (όπως και οι πυρακτώσεως) θα πρέπει να τοποθετούνται σε φωτιστικά που εξαερίζονται, αλλιώς μειώνεται ο χρόνος ζωής τους.

Τέλος, μια μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει γύρω από τους πιθανούς κινδύνους που κρύβουν, αυτού τους είδους οι λαμπτήρες για την υγεία των χρηστών. Είναι γεγονός, ότι αν σπάσουν, απελευθερώνουν μια ελάχιστη ποσότητα υδρογόνου. Έτσι σε περίπτωση θράυσης ο χώρος θα πρέπει να εξαεριστεί καλά (ανοίγοντας τα παράθυρα τουλάχιστον για 15 λεπτά) και να απομακρυνθούν οι χρήστες, για το διάστημα αυτό, από το χώρο. Αφού ο χώρος εξαεριστεί καλά, θα πρέπει να συλλεγούν τα θραύσματα, με πλαστικά γάντια και με ένα πανί. Τόσο τα θραύσματα όσο και το πανί θα πρέπει να τοποθετηθούν και να κλειστούν καλά σε μια σακούλα και να παραδοθούν σε ειδικό κέντρο ανακύκλωσης.

Προσοχή: Τα θραύσματα δεν πρέπει να συλλεγούν με ηλεκτρική σκούπα ούτε να πεταχτούν σε απλό κάδο σκουπιδιών.

Η τεχνολογία των λαμπτήρων αυτών, συνεχώς εξελίσσεται, και έτσι το φώς τους μπορεί να είναι ψυχρό, ουδέτερο ή θερμό. Επιπλέον, δεν παράγουν εκείνο το ενοχλητικό βουητό, όπως παλαιότερα Η χρήση τους θεωρείται πλεονεκτική, για χώρους που χρειάζεται να φωτίζονται αρκετές ώρες, όπως για τους χώρους της κουζίνας, του χώλ, του γραφείου, κλπ.

Λαμπτήρας συμπαγούς φωτισμού: wikipedia

Λαμπτήρες αλογόνου:

Οι λαμπτήρες αλογόνου ανήκουν και αυτοί στην κατηγορία των λαμπτήρων πυρακτώσεως αλλά καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια. Το χρώμα του φωτός τους, είναι θερμό και κιτρινωπό (όπως των λαμπτήρων πυρακτώσεων). Είναι ακριβότεροι από τους λαμπτήρες πυρακτώσεων και δεν έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια ζωής όσο οι συμπαγείς λαμπτήρες φθορισμού.

Λαμπτήρας αλογόνου: wikipedia

Λαμπτήρες LED:

Οι κατασκευαστές αυτών των λαμπτήρων υποστηρίζουν ότι ο χρόνος ζωής τους κυμαίνεται από 25 έως 40 έτη (αν βέβαια χρησιμοποιούνται μερικές μόνο ώρες την ημέρα). Διατίθενται σε πολλά χρώματα και λειτουργούν άψογα με dimmer αυξομοίωσης.

Το φως που παράγουν, εκπέμπεται προς μία κατεύθυνση, για αυτό και είναι κατάλληλοι για χώρους που έχουν ανάγκη από εντοπισμένο φώς, όπως χώρους εργασίας, χώρους έκθεσης έργων τέχνης, κλπ.

Λαμπτήρας LED: wikipedia

Τι είναι η κατανάλωση Watt;

Η κατανάλωση watt, που αναγράφεται πάνω σε κάθε λαμπτήρα, δυστυχώς δεν αποκαλύπτει ούτε το όσο 'φωτεινός' είναι ένας λαμπτήρας ούτε τη θερμοκρασία χρώματός του. Η κατανάλωση Watt, δηλώνει πόση ενέργεια καταναλώνει ο λαμπτήρας. Για παράδειγμα αν αντικατασταθεί ένας λαμπτήρας πυρακτώσεως των 60 Watt με ένα συμπαγή λαμπτήρα φθορισμού, τότε ο δεύτερος θα πρέπει να έχει κατανάλωση 13-18 watt. Ομοίως, μιας λάμπα πυρακτώσεως των 100 Watt έχει ένταση 1690 lumens ενώ μια λάμπα φθορισμού των 23 watt έχει ένταση 1500 lumens. Δηλαδή ο συμπαγής λαμπτήρας φθορισμού (CFL) αποδίδει περισσότερο φως με λιγότερη ενέργεια.

Τι είναι το χρώμα του λαμπτήρα;

Το φώς του κάθε λαμπτήρα τείνει προς διάφορες αποχρώσεις όπως προς το λευκό, το κίτρινο και το μπλε. Η θερμοκρασία χρώματος του φωτός μετριέται σε βαθμούς Kelvin. Οπότε όσο πιο χαμηλή είναι η τιμή Kelvin (πχ. μεταξύ 2700Κ και 3000Κ) τόσο πιο κιτρινωπό είναι το φώς. Όσο πιο υψηλή είναι η τιμή Kelvin (πχ. 5500K έως 6500K) τόσο πιο μπλε είναι το φώς του λαμπτήρα. Η τιμή μεταξύ 3500K και 4100Κ αποδίδει λευκό φώς.

Σύντομα, όλες οι εταιρείες θα υποχρεωθούν να αναγραφούν πάνω στη συσκευασία, τα χαρακτηριστικά του λαμπτήρα και έτσι η επιλογή του καταλληλότερου λαμπτήρα θα είναι ευκολότερη.

πηγή εικόνας: wikipedia

Η φωτογραφία συγκρίνει το φώς διαφόρων λαμπτήρων (από αριστερά προς τα δεξιά)

1) Συμπαγής λαμπτήρας φθορισμού: General Electric, 13 W, 6,500 K

2) Λαμπτήρας πυρακτώσεως: Sylvania 60 W Extra Soft White

3) Συμπαγής λαμπτήρας φθορισμού: Bright Effects, 15 W, 2,644 K

4) Συμπαγής λαμπτήρας φθορισμού: Sylvania, 14 W, 3,000 K

Το βινύλιο είναι ένα συνθετικό υλικό, που ανήκει στην κατηγορία των πλαστικών. Ως υλικό επίστρωσης δαπέδων, χρησιμοποιείται κυρίως με τη μορφή πλακιδίων.

Τα βασικά πλεονεκτήματα των βινυλικών πλακιδίων είναι:

Επειδή, το υλικό αυτό έχει χαμηλό κόστος και μεγάλη αντοχή στις καταπονήσεις, προτιμάται κυρίως για την επίστρωση εκείνων των δαπέδων που παραλαμβάνουν μεγάλη κυκλοφορία, όπως τα δάπεδα των εμπορικών καταστήματων, των θεάτρων, των νοσοκομείων, των γραφείων, κλπ. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται συχνά και στις κατοικίες.

Photo by W. David Seidel, AIA - Architect - Search farmhouse kitchen design ideas

Καθώς, τα βινυλικά πλακάκια είναι συνθετικά υλικά, μπορούν να παραχθούν σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και μοτίβων ή μπορούν να "μιμηθούν" διάφορα φυσικά υλικά, όπως το ξύλο, το μάρμαρο, το μωσαϊκό, κα.

http://www.gerflor.com/

Το πάχος των βινυλικών πλακιδίων είναι μικρό ενω η τοποθέτησή τους είναι απλή και δεν απαιτεί εξειδικευμένο συνεργείο. Για να τοποθετηθούν στο δάπεδο, θα πρέπει απλά να κολληθούν (με ειδική κόλλα) πάνω σε ένα σταθερό και ομαλό υπόστρωμα.

Παρόλο όμως, που τα βινυλικά πλακίδια είναι οικονομικά και πρακτικά, εντούτοις έχουν δεχθεί κριτική στο ζήτημα της οικολογικότητας τους, καθώς θεωρουνται ότι παράγουν επικίνδυνα αέρια (πχ. διοξίνες) σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Οι πάγκοι της κουζίνας και του μπάνιου, μπορούν να κατασκευαστούν απο διάφορα υλικα, αρκεί να πληρούν κάποιες βασικές προυποθέσεις, όπως να αντέχουν στην υγρασία, στους λεκέδες, στην υψηλή θερμοκρασία, κλπ.

Αυτό σημαίνει, ότι εκτός απο το μάρμαρο και τον γρανίτη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και διάφορα άλλα υλικά, όπως ο χαλκός, ο ψευδάργυρος, το μωσαϊκό και διάφοροι ημιπολύτιμοι λίθοι. Δείτε μερικές εναλλακτικές επιλογές:

Πάγκος απο Σοδαλίτη

Ο Σοδαλίτης (Σοδάλιθος) είναι ένα ημιπολύτιμος λίθος, στην επιφάνεια του οποίου σχηματίζονται λουλακί νερά. Βέβαια, εκτός απο πάγκος κουζίνας χρησιμοποιείται συνήθως στην κρυσταλλοθεραπεία και στην κατασκευή κοσμημάτων. Το πέτρωμα αυτό, πολλές φορές ταυτίζεται με τον γρανίτη αν και πρόκειται για διαφορετικό ορυκτό. Η σκληρότητα του είναι σαφώς μικρότερη απο αυτην του γρανίτη αλλά η αισθητική του είναι μοναδική.

Photo by Powell/Kleinschmidt, Inc. - Look for contemporary kitchen pictures

Πάγκος απο φύλλα ψευδαργύρου

Μια συνηθισμένη πρακτική, στην κατασκευή πάγκων κουζίνας, αποτελεί η επικάλυψη μιας σταθερής επιφάνειας (πχ. ξύλινης) με φύλλα μετάλλου. Τα φύλλα μετάλλου μπορεί να είναι απο ανοξείδωτο χάλυβα (inox), απο τιτανιούχο ψευδάργυρο (Zinc) ή από χαλκό. Τα φύλλα τιτανιούχου ψευδαργύρου (Zinc) είναι εύπλαστα και έχουν φυσικές, αντι-βακτηριδιακές ιδιότητες. Διατίθενται είτε προ-οξειδωμένα είτε φυσικά (οπότε η επιφάνεια τους οξειδώνεται και μεταβάλλεται με το πέρασμα του χρόνου).

Photo by Jennifer Weiss Architecture - Discover modern kitchen design ideas

Πάγκος απο φύλλα χαλκού

Τα φύλλα χαλκού, έχουν παρόμοιες ιδιότητες με τα φύλλα ψευδαργύρου, δηλαδή είναι εύπλαστα και αποκτούν μια μοναδική πατίνα με το πέρασμα του χρόνου.

Photo by - Search traditional kitchen design ideas

Πάγκος απο μωσαϊκό

Το τσιμέντο, χρησιμοποιείται εκτενώς στους πάγκους κουζίνας. Αν όμως, προστεθούν στη μάζα του τσιμέντου διάφορα αδρανή τότε τα αισθητικά αποτελέσματα είναι αρκετά διαφορετικά. Για παράδειγμα το γνωστό υλικό Terrazzo (μωσαϊκό) αποτελεί μια μίξη απο τσιμέντο και διάφορα αδρανή, όπως κομμάτια μαρμάρου, χαλαζία, γρανίτη, γυαλιού, κλπ. Μετά την στερεοποίηση του μίγματος, η επιφάνεια γυαλίζεται σχολαστικά και έτσι γίνεται λεία και ομαλή, όπως το μάρμαρο. Το μωσαϊκό, χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες στην επίστρωση δαπέδων, αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε να βρίσκει εφαρμογή και στους πάγκους της κουζίνας και του μπάνιου.

Photo by Brennan + Company Architects - Look for modern home design design inspiration

Παρουσίαση του εργαστηρίου φυσητού γυαλιού Tsunami Glassworks.

Το εργαστήριο Tsunami Glassworks βρίσκετα στον Καναδά και ιδρύθηκε το 2005 από τους Εva milinkovic και Kriston Gene. Εκτοτε, η ομάδα των δημιουργών ασχολείται με τον σχεδιασμό και την παραγωγή χειροποίητων αντικειμένων απο γυαλί και ιδιαίτερα με την τεχνική του φυσητού γυαλιού. Τα γυάλινα αντικείμενα που κατασκευάζουν, είναι κυρίως χρηστικά χωρίς όμως να αποκλείονται και τα καθαρά εικαστικά έργα.

Οι γυάλινοι όγκοι των δημιουργιών τους καταφέρνουν να ενσωματώνουν πάντοτε και με ένα μοναδικό τρόπο τις τρείς ιδιότητες του γυαλιού.

Η χειροποίητη δουλειά των Eva και Kris αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι οι παραδοσιακές τέχνες όχι μόνο δεν έχουν "σβήσει" αλλά διεκδικούν ακόμα και σήμερα, στην εποχή της λατρείας της τεχνολογίας και της μαζικής παραγωγής, μια περίοπτη θέση στην τέχνη και το design. Ίσως, απλά να απαιτούν ένα επαναπροσδιορισμό, μια σύγχρονη ματιά απο μέρους του δημιουργού, προκειμένου να αποβάλλουν το χαρακτηρα της "ξεπερασμένης τεχνικής" και να αποδείξουν ότι είναι ζωντανές τέχνες που συνεχίζουν να εξελίσσονται.

Εκτός απο τα χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα το εργαστήριο έχει ασχοληθεί κατα καιρούς με τις εφαρμογές του γυαλιού στην αρχιτεκτονική και με εγκαταστάσεις στον εσωτερικό χώρο, όπως εικαστικά έργα που κρέμονται απο την οροφή ή αναρτώνται στους τοίχους. Τα γυάλινα αυτά έργα διατίθενται διεθνώς, σε γνωστές γκαλερί και σε πωλητήρια μουσείων σύγχρονης τέχνης.

Σύντομη αναφορά στην τέχνη του φυσητού γυαλιού:

Στην αρχαιότητα το γυαλί θεωρούνταν μυστηριώδες υλικό και πολύτιμο όσο και ο χρυσός. Κατά πάσα πιθανότητα εφευρέθηκε στη Μεσοποταμία την 4η ή 3η χιλιετία π.Χ., αν και στην Αίγυπτο έχουν βρεθεί επίσης πρώιμα παραδείγματα γυάλινων αντικειμένων. Τα παλαιότερα αγγεία χρονολογούνται γύρω στον 16ο αι. π.Χ. και είναι κατασκευασμένα με την τεχνική του πυρήνα.

Από εκείνη την εποχή, η τεχνολογία του γυαλιού συνέχισε να εξελίσσεται, όμως με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς (ενδεχομένως και λόγω του κλειστού χαρακτήρα του επαγγέλματος του υαλουργού). Η επεξεργασία του γυαλιού, ουσιαστικά άλλαξε μόνο κατά την περίοδο των ρωμαϊκών χρόνων με την ανακάλυψη της τεχνικής του φυσητού γυαλιού. Στον ελλαδικό χώρο, έχουν βρεθεί εξαιρετικά δείγματα υαλουργίας, όμως με εξαίρεση το πολύ σημαντικό εργαστήριο της Ρόδου, γνωρίζουμε ελάχιστα για την οργάνωση της παραγωγής.

Συνεπώς, η πιο σημαντική εξέλιξη στην ιστορία του γυαλιού είναι αναμφίβολα η ανακάλυψη της τεχνικής του φυσητού γυαλιού, που χρονολογείται στα ρωμαϊκά χρόνια, και συγκεκριμένα στα μέσα του 1ου αι. π.Χ. Η εξέλιξη αυτή ουσιαστικά απελευθέρωσε τους τεχνίτες από τους περιορισμούς των παλαιότερων τεχνικών και τους έδωσε τη δυνατότητα να παράγουν αμέτρητα, νέα σχήματα και μορφές.

Σήμερα, η τεχνική του φυσητού γυαλιού είναι κατά βάση η ίδια με αυτή που χρησιμοποιούνταν και στα ρωμαϊκά χρόνια και βασίζεται στη μορφοποίηση του αγγείου μέσω της παροχής αέρα στο εσωτερικό της μάζας του ρευστού υλικού με τη βοήθεια ενός μεταλλικού σωλήνα.

Σειρά Yoki- Δοχεία IKA: Η σειρά Yoki είναι εμπνευσμένη από τις καθαρες και λιτες γραμμές της Ιαπωνικής αισθητικής.

Οι δημιουργοί του εργαστηρίου:

H Eva Milinkovic ασχολείται κυρίως με τον σχεδιασμό της πλαστικής μορφής του γυάλινου αντικειμένου αλλά και με τη διακόσμηση τους. Έχει πάθος με τα έντονα και φωτεινά χρώματα ενώ προτιμά τις οργανικές, ρευστές και απαλές μορφές. Ξεκίνησε τη δημιουργική της καριέρα από την εμπορική φωτογραφία πριν αποφασίσει να σπουδάσει την τεχνική του φυσητού γυαλιού στο κολέγιο καλών και εφαρμοσμένων τεχνών Sheridan.

Ο Kriston Gene έχει αναλάβει όλα τα τεχνικά ζητήματα του εργαστηρίου. Ασχολείται αφενός με τα μηχανικά προβλήματα και τη διοίκηση της παραγωγής, αφετέρου με το σχεδιασμό. Σπούδασε ψυχολογία στο πανεπιστήμιο του Windsor και την τεχνική του φυσητού γυαλιού στο κολλέγιο Sheridan. Οι προηγούμενες σπουδές του στην ψυχολογία έχουν βρει μια περίεργη εφαρμογή στις καλλιτεχνικές του, γυάλινες δημιουργίες. Ο Kriston κατά βάση σχεδιάζει τα φωτιστικά αντικείμενα και τα αντικείμενα που έχουν αρχιτεκτονικές εφαρμογές.

Ventricle vessel. Χειροποίητο βάζο απο φυσητό γυαλί, εμπνευσμένο απο την ανθρώπινη καρδιά. Καθώς τα αντικείμενα είναι χειροποίητα, όλα διαφέρουν μεταξύ τους.

Σειρά Yoki- Δοχεία AGI: Η μορφή τους θυμίζει ψάρι

Εγκατάσταση σε εσωτερικό τοίχο σπιτιού με αναρτημένα, γυάλινα δοχεία στον τοίχο.

Τα έργα και οι φωτογραφίες είναι απο το εργαστήριο Tsunami Glassworks - (blog: tsunamiglassworks.blogspot.com)