Η αρχιτεκτονική και η μόδα συγκλίνουν όλο και περισσότερο σε επίπεδο μορφολογίας και τεχνικής, καθώς έχουν κοινό στόχο το ανθρώπινο σώμα μοιράζονται κοινό σκοπό, που είναι η εξασφάλιση προστασίας από το εξωτερικό περιβάλλον δημιουργώντας κελύφη γύρω από αυτό.
Αρχιτέκτονες και σχεδιαστές μόδας αποδέχονται την αντίληψη ότι η ένδυση και τα κτίρια λειτουργούν ως καταφύγια. Ο αρχιτέκτονας Hunderwasser διατυπώνει τη θεωρία των 5 δερμάτων, όπου το ένδυμα αποτελεί το δεύτερο και το κτίριο το τρίτο δέρμα. Η εικαστικός Lucy Orta προσπαθεί να εξαλείψει τα όρια μεταξύ μόδας και αρχιτεκτονικής. Τα Refuge Wear, κελύφη που δημιουργούν χώρο και μπορούν να μετατρέπονται σε ενδύματα, δημιουργήθηκαν με αφορμή τους πολυάριθμους άστεγους και πρόσφυγες από τις εμπόλεμες ζώνες. Τη σχέση ανάμεσα σε αρχιτεκτονική και μόδα αναγνωρίζει και ο Calvin Klein που θεωρεί ότι και οι δύο ασχολούνται με τη δομή και τη φόρμα. Υπάρχουν ωστόσο εγγενείς διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, όπως η μνημειακότητα της αρχιτεκτονικής όσον αφορά την κλίμακα και τη χρονική διάρκεια, η χαρακτηριστική μεταβλητότητα της μόδας, η εγγύτητα και συνεπώς οικειότητα της καθεμιάς με το ανθρώπινο σώμα.
Ανατρέχοντας στην ιστορία του ανθρώπινου γένους μέχρι τη σύγχρονη εποχή γίνεται αντιληπτό ότι τα ενδύματα και τα κτίρια συσχετίζονται σε μορφή και εμφάνιση. Η αρχιτεκτονική και η μόδα είτε κινούνται παράλληλα με έμπνευση από κοινές πηγές ή η μία από την άλλη, είτε συγκλίνουν χρησιμοποιώντας κοινές μεθόδους, θεωρίες και ενέργειες με αποτέλεσμα τα μεν κτίρια να αποκτούν τη ρευστότητα των ενδυμάτων και τα ενδύματα να γίνονται περισσότερο αρχιτεκτονικά. Οι μεταξύ τους δεσμοί ενισχύονται ακόμη περισσότερο μέσα από τη χρήση κοινής γλώσσας και ορολογίας.
Κτίρια και ενδύματα βασίζονται σε ποικίλες φιλοσοφικές πρακτικές και επηρεάζονται από τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας που απελευθερώνουν τα κτίρια από κατασκευαστικούς περιορισμούς και επαυξάνουν τη λειτουργικότητα των ενδυμάτων.
Η δυνατότητα έκφρασης της ταυτότητας είναι κοινή, η μεν αρχιτεκτονική εκφράζει κυρίως συλλογική ταυτότητα, αξίες και κοινωνική θέση, η δε μόδα εστιάζει κυρίως στην ατομική ταυτότητα μέσα από την ένδυση χωρίς να αποκλείει και τη συλλογική, όπως οι ποδιές των μαθητών του σχολείου. Ένα χαρακτηριστικό του ατόμου που σχετίζεται με την ταυτότητα αποτελεί η αίγλη της εμφάνισής του, η οποία πραγματώνεται με την ένδυση. Από την άλλη πλευρά στην αρχή η σύγχρονη αρχιτεκτονική δεν ήταν τόσο συνυφασμένη με την αίγλη. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η τεχνολογική πρόοδος εισήγαγε την αίγλη στην ψηφιακή αρχιτεκτονική αποδεικνύοντας πόσο βαθειά η τεχνολογία επηρεάζει το σχεδιασμό, ώστε η αίγλη να επανενταχθεί στο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο.
Οι αρχές της γεωμετρίας αξιοποιούνται από αρχιτεκτονική και μόδα για τη δημιουργία μορφών, σχεδίων και μοτίβων. Οι γωνίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ενδύματος, ενώ σύνθετα ή εξελιγμένα γεωμετρικά σχήματα, όπως ο τόρος, η λωρίδα Mőbius μπορούν να διαμορφώσουν ένα ένδυμα. Οι αρχιτέκτονες βασίζονται επίσης στις αρχές της γεωμετρίας κατά το σχεδιασμό εσωτερικών χώρων, αλλά και ολόκληρων κτιρίων
Η μορφή αποτελεί την ύψιστη πράξη δημιουργίας στην αρχιτεκτονική. Κατά μία θεωρία η φόρμα σχετίζεται με τη λειτουργικότητα του κτιρίου και κατά μία άλλη, η φόρμα σχετίζεται με τη διαμόρφωση της επιφάνειας. Η μόδα επίσης μοιράζεται τις ίδιες θέσεις με την αρχιτεκτονική σχετικά με τη φόρμα. Κατά τη διαδικασία κατασκευής του ενδύματος οι σχεδιαστές μόδας δουλεύουν με τη φόρμα του ενδύματος και τη φόρμα του σώματος.
Η αλληλοεπίδραση των δύο κλάδων μπορεί επίσης να διερευνηθεί μέσα από τους κατασκευαστικούς χειρισμούς τους. Οι αρχιτέκτονες αναζητούν στη μόδα τεχνικές, όπως αναδίπλωση, πτύχωση, ντραπάρισμα, περιτύλιξη, εκτύπωση, ύφανση, στρέψη για να δημιουργήσουν ρευστές, πολύπλοκες μορφές στην επιδερμίδα των κτιρίων, ενώ οι σχεδιαστές μόδας ανατρέχουν σε μηχανικές μεθόδους, όπως προβόλους και αναρτήσεις για να δημιουργήσουν αρχιτεκτονικά ενδύματα .
Επιπλέον η υλικότητα αποτελεί κοινή δυναμική που συμβάλλει στη διαδικασία του σχεδιασμού σε αρχιτεκτονική και μόδα. Οι δύο τομείς για πολλά χρόνια μοιράζονταν τη χρήση υλικών με παρεμφερείς τρόπους, ακόμη και αν τα υλικά φαινομενικά απέτρεπαν την κοινή χρήση. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας οδήγησε στη δημιουργία καινοτόμων υλικών, τα οποία σήμερα αξιοποιούνται από αρχιτεκτονική και μόδα.
Τέλος τα επιτεύγματα της τεχνολογίας επαυξάνουν τον επικοινωνιακό ρόλο του κελύφους είτε ως κτίριο είτε ως ένδυμα και του επιτρέπουν να λειτουργεί ως πομπός και δέκτης μηνυμάτων, ως εκφραστής συναισθημάτων και να επιλέγει το είδος και το μέγεθος της επικοινωνίας. Η πληθώρα των κτιριακών δομών και των ενδυμάτων του πλήθους των ατόμων που κυκλοφορεί στους χώρους των πόλεων οδηγεί στη διαπίστωση ότι αρχιτεκτονική και μόδα διαμορφώνουν την όψη των σύγχρονων μητροπόλεων μέσα από τη μορφολογία των επιφανειών τους.
