Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η ολοένα και μεγαλύτερη αντικατάσταση των παραδοσιακών μορφών τοιχοποιίας (όπως η οπτοπλινθοδομή) από τη χρήση ελαφρύτερων τοίχων μικρού πάχους και μεγάλων μονωτικών ιδιοτήτων.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ελαφριάς και μικρού πάχους εσωτερικής τοιχοποιίας είναι οι γυψοσανίδες, που στηρίζονται σε μεταλλικό ή ξύλινο σκελετό. Οι τοίχοι από γυψοσανίδα σε μεταλλικό σκελετό έχουν περιορισμένο βάρος και δεν επιβαρύνουν τον φέρων οργανισμό του κτιρίου, ενώ προσφέρουν γρήγορη, καθαρή και οικονομική δόμηση. Έτσι αποτελούν την πλεονεκτικότερη επιλογή στην περίπτωση των ανακαινίσεων. Επιπλέον το μικρό πάχος τους προφέρει περισσότερο ωφέλιμο χώρο στα κτίρια. Η κατασκευή ενός τέτοιου τοίχου είναι μεν απλή αλλά πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο συνεργείο.

Διαδικασία Κατασκευής τοίχου από γυψοσανίδες

Βήμα 1

Αρχικά χαράσσεται το ίχνος του τοίχου στο δάπεδο, στους τοίχους και στην οροφή. Στη συνέχεια, τοποθετούνται στο δάπεδο και στην οροφή οι μεταλλικοί οδηγοί.

Βήμα 2

Τοποθετούνται οι ορθοστάτες. Η απόσταση των κατακόρυφων ορθοστατών είναι ανάλογη με το μέγεθος των τεμαχίων των γυψοσανίδων. Συνήθως η απόσταση δεν ξεπερνάει τα 60 εκ. Στο στάδιο αυτό γίνεται η πρόβλεψη για την τοποθέτηση πόρτας ή παραθύρου.

Βήμα 3:

Κόβονται οι γυψοσανίδες περίπου 1-2 εκατοστά μικρότερες από την επιφάνεια που πρέπει να καλύψουν. Σημειώνεται, ότι η κοπή γίνεται πολύ εύκολα επιτόπου με ένα κοπίδι. Τοποθετούνται τα τεμάχια πάνω στον σκελετό και στερεώνονται με ειδικές βίδες.

Στο ενδιάμεσο κενό, δηάδη ανάμεσα απο τον σκελετό, μπορούν να τοποθετηθούν κατάλληλα υλικά που προσφέρουν θερμομόνωση, ηχομόνωση και πυροπροστασία. Εκεί, μπορούν να ενσωματωθούν και όλες οι μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις.

Βήμα 4

Οι αρμοί καλύπτονται με γυψόστοκο και στη συνέχεια καλύπτονται με χάρτινη κολλητική ταινία. Η επιφάνεια δεν χρειάζεται στοκάρισμα και μπορεί να βαφεί ή να επικαλυφθεί με πλακάκια, ταπετσαρία, διακοσμητικά τούβλα, κλπ.

Πηγή εικόνων: www.decobook.gr (επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση με αναγραφή της πηγής)

Εκτός από τις τυπικές ταπετσαρίες με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, τα καταστήματα εκτυπώσεων προσφέρουν τη δυνατότατα στους πελάτες τους ή σε ζωγράφους και γραφίστες να μεταφέρουν το δικό τους προσωπικό σχέδιο ή οποιαδήποτε φωτογραφία, στους τοίχους του σπιτιού τους. Βέβαια, η φωτογραφία θα πρέπει να έχει αρκετά μεγάλη ανάλυση, ώστε να μπορεί να μεγεθυνθεί.

Οι ταπετσαρίες αυτές ονομάζονται «φωτοταπετσαρίες» ή «εικονοταπετσαρίες». Ανήκουν στην κατηγορία των ταπετσαριών βινυλίου ή χαρτιού όπου στην πάνω επιφάνεια γίνεται η εκτύπωση. Τοποθετούνται με τον ίδιο τρόπο που τοποθετείται οποιαδήποτε ταπετσαρία και εκτυπώνονται σε κομμάτια που ταιριάζουν τέλεια μεταξύ τους. Αποτελούν την ιδανική ιδέα διακόσμησης για μπαρ, εστιατόρια, club, εμπορικά καταστήματα, εκθεσιακά περίπτερα, εταιρείες, τηλεοπτικά στούντιο, σκηνικά κλπ.

Στην παραπάνω εικόνα, η φωτογραφία μιας τροπικής παραλίας εκτυπώθηκε στις κατάλληλες διαστάσεις, ώστε να καλύψει την επιφάνεια ενός ολόκληρου τοίχου. Επιπλεόν, το εμπριμέ προσκέφαλο του κρεβατιού αλλά και τα υπόλοιπα χρώματα των υφασμάτων, όπως το φωτεινό κίτρινο της κουρτίνας και οι πολύχρωμες ρίγες του χαλιού, επιχειρούν να μεταφέρουν καθημερινά το άρωμα του καλοκαιριού και της παραλίας στον χώρο.

Η εικόνα και η ταπετσαρία είναι της εταιρείας Komar

Αρκετές εταιρείες, προσφέρουν ταπετσαρίες με επαγγελματικές φωτογραφίες που απαθανατίζουν εκπληκτικά τοπία και μοναδικά στιγμιότυπα απο τη φύση. Στον  παραπάνω εσωτερικό χώρο, ένας ολόκληρος τοίχος επενδύθηκε με φωτοταπεσταρία. Το θέμα της φωτογραφίας  δίνει μια πινελιά χρώματος και φρεσκάδας στο χώρο.

Η εικόνα και η ταπετσαρία είναι της εταιρείας Komar

Οι φωτοταπετσαρίες, μπορούν είτε να καλύψουν ολόκληρη την επιφάνεια του τοίχου είτε ένα μόνο μέρος του. Στον παραπάνω χώρο, συνδυάστηκε το γαλάζιο χρώμα της ταπετσαρίας με τα φωτιστικά αλλά και τη γενικότερη ανοιξιάτικη διακόσμηση. Ο χώρος απεκτησε φωτεινότητα και αισιοδοξία. 

 Βρείτε την συγκεκριμένη ταπετσαρία στο oikianet.gr

Μια μοντέρνα εκδοχή της παραδοσιακής πολυθρόνας με τις κομψές καμπύλες που παραπέμπουν στη γυναικεία αναλογία.

Σχεδιάστηκε το 1951 από τον Marco Zanuso και θεωρήθηκε σύμβολο της εποχής της, καθώς σηματοδοτεί τον ερχομό του μοντερνισμού στα ταπετσαρισμένα έπιπλα στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Ακόμη και σήμερα αποτελεί κομμάτι του σύγχρονου design.

Το Feng Shui ασχολείται ιδιαίτερα με τη ευνοϊκή τοποθέτηση του κρεβατιού μέσα στο υπνοδωμάτιο.

Ο Deganello Paolo, σχεδίασε κυρίως έπιπλα για τις εταιρείες Cassina, Driade και Zanotta και αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους εκπρόσωπους του ριζοσπαστικού σχεδιασμού της Ιταλίας (Radical Design).

Γεννήθηκε στην πόλη Este της Ιταλίας το 1940.Το 1966 αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή της Φλωρεντίας και αμέσως μετά την αποφοίτησή του δημιούργησε το γραφείο Archizoom, μαζί με τους Andrea Branzi, Gilberto Corretti και Massimo Morozzi. Στην ομάδα, αργότερα προσχώρησαν οι Dario και Lucia Bartolini.

Το studio Archizoom διαλύθηκε το 1972.

Γνωστό έργο του, είναι το κάθισμα Torso που παράγεται από την εταιρεία Cassina (1982). πηγή εικόνας: εδω

Πρόκειται για ένα όρο, με τον οποίο χαρακτηρίζονται εκείνοι οι δημιουργοί, οι οποίοι αφενός σχεδιάσουν έπιπλα και αφετέρου τα κατασκευάζουν. Είναι δηλαδή ταυτόχρονα σχεδιαστές και κατασκευαστές (χειροτέχνες).

Ο όρος αυτός σχετίζεται κυρίως με την ιδεολογία και το κίνημα του Arts and Crafts (τέχνη και χειροτεχνεία) καθώς και με την άποψη ότι η κατασκευή επίπλων αποτελεί μια χειροτεχνική δημιουργία. Συνεπώς, οι δημιουργοί που ονομάζονται designer-makers, δεν είναι απλοί χειροτέχνες ή αντιγραφείς έτοιμων σχεδίων, αλλά σχεδιάζουν και δημιουργούν τα δικά τους έπιπλα.

Ο όρος συνήθως αναφέρεται στην εποχή μεταξύ 1970 και 1980, όπου το ενδιαφέρον για την χειροτεχνία είχε αρχίσει να αναβιώνει στην Βρετανία και την Αμερική.

Μετατρέψτε ένα ξύλινο παραθυρόφυλλο ή μια μπαλκονόπορτα σε επιδαπέδιο ή επιτοίχιο καθρέπτη.

Η κατασκευή μετατροπής των κουφωμάτων σε καθρέπτες, είναι σαφώς ευκολότερη, αν πρόκειται για φυλλο παραθύρου, καθως τα κομματια του τζαμιού απλά αντικαθιστώνται απο κομμάτια καθρέπτη. Αντίθετα, οι πόρτες είναι δυσκολότερο να μετατραπούν σε καθρέπτες, καθως θα πρεπει να αφαιρεθουν οι εσωτερικοί ταμπλαδες τους.

Μοντέρνα, κομψή σε λιτή γραμμή η γυναικεία καρέκλα που σχεδίασε ο Philippe Starck το 2003 και της έδωσε τη δυνατότητα να ‘ντύνεται’ με πολλές επιλογές υφασμάτων αποτελεί μια μοναδική εμπειρία για άνετο κάθισμα.

By sarara - See more Home Design Photos

Ο σκελετός της αποτελείται από χυτό διαφανές πολυανθρακικό που πάνω του στηρίζεται κάθισμα από εξηλασμένη πολυουρεθάνη.

Η εταιρία παραγωγής της KARTELL συσφίγγει τους δεσμούς μόδας και design και ‘ντύνει’ την ‘κυρία’ με ποικιλία υφασμάτων από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας, όπως οι Valentino, Burberry, Dolce & Gabbana, Missoni, Moschino, κ.α.

Photo by Pepe Calderin Design- Modern Interior Design - Look for modern dining room design inspiration

Κατόπιν οι Παριζιάνοι μόδιστροι Jean Paul Gaultier, Christian Lacroix, Loulou de la Falaise, Jean Charles de Castelbajac, κ.α ‘έντυσαν’ την καρέκλα Mademoiselle με υφάσματα που σχεδίασαν για αυτήν.

Photo by Becky Harris - Search traditional dining room pictures

Ο δικός μας Λάκης Γαβαλάς, της LAK. έβαλε την υπογραφή του στην καρέκλα προτείνοντας ένα φούτερ βαμβακερό φούτερ ύφασμα με μοτίβο μικρούς ανεμόμυλους, το σύμβολο του Αιγαίου.

Για στυλ και ιδιαιτερότητα στο χώρο κατοικίας ή εργασίας και ταυτόχρονα μέγιστη άνεση η καρέκλα Mademoiselle είναι μια επιτυχημένη επιλογή

Photo by rtravers - Look for home design pictures

modern living room design by miami interior designer CLAUDIA LUJAN

Οι περισσότεροι άνθρωποι ταυτίζουν το λευκό με την απουσία χρώματος. Με την άποψη αυτή, όμως δεν φαίνεται να συμφωνούν οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές. Για την ακρίβεια, σε μια φανταστική ψηφοφορία με αντικείμενο τα χρώματα, οι αρχιτέκτονες και οι γλύπτες, ίσως να ανακήρυσσαν, το λευκό την κορωνίδα των χρωμάτων

Τι μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως 'κλασσικό' και πότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο αυτό;

Ως ‘κλασσικό’, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα προϊόν, όπως ένα έπιπλο, μια εικόνα, ένα σχέδιο, μια φωτογραφία, μια κινηματογραφική ταινία, ένα λογοτέχνημα, ένα ρούχο, κλπ, το οποίο αντιπροσωπεύει ότι το ‘ποιοτικότερο’ είχε και έχει να επιδείξει η εποχή κατά την οποία επινοήθηκε και υλοποιήθηκε.

Κατά συνέπεια, ο όρος κλασσικό’ δεν σημαίνει ‘παλαιό’ ούτε 'παλιομοδίτικο' αλλά σημαίνει ‘ποιοτικό δείγμα μιας συγκεκριμένης εποχής'.

Επιπλέον, ο όρος κλασσικό θα πρέπει απαραίτητα να εμπεριέχει και την έννοια του διαχρονικού. Δηλαδή, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, ανεξάρτητα αν ήταν σε μια εποχή σημαντικά και αξιόλογα, θα πρέπει να αξιολογούνται και στην σημερινή εποχή ως τέτοια. H υψηλή αισθητική του προϊόντος θα πρέπει να υπερβαίνει τα στενά όρια της εποχής του και να αναγνωρίζεται ως σημαντική και σε άλλες εποχές.

Οι τρόποι, με τους οποίους, ένα προϊόν μπορεί να λάβει τον τίτλο του κλασσικού είναι συνήθως δυο:

Μερικά παραδείγματα κλασσικών προϊόντων είναι το αυτοκίνητο ‘σκαραβαίος’ από την εταιρεία Volkswagen (1945) και ο αναπτήρας Zippo (1932).

Σταδιακά ο όρος κλασσικό άρχισε να χρησιμοποιείται στα έπιπλα και στα αντικείμενα Design. Σε αυτήν την εξέλιξη, σημαντικό ρόλο έπαιξε το μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης (MOMA) το οποίο συμπεριέλαβε στις εκθέσεις του έπιπλα και αντικείμενα των Ludwig Mies Nav der Rohe, Marcel Breuer, Le Corbusier, Alvar Aalto και Charles Eames.

Έτσι, η ζήτηση για αναπαραγωγές κλασσικών επίπλων και αντικειμένων αυξήθηκε και αρκετές εταιρείες όπως οι Cassina, Knoll, Aram, B.D. Ediciones de Diseño, κλπ ανταποκρίθηκαν στη ζήτηση ξανά-φέρνοντας στο προσκήνιο κλασσικά προϊόντα (re-makes). Βέβαια, η επιλογή τους αυτή δημιούργησε νομικά ζητήματα, σε σχέση με την πνευματική ιδιοκτησία των αρχικών δημιουργών αλλά και ‘αισθητικά’ ή 'κατασκευαστικά' ζητήματα, καθώς οι αναπαραγωγές σε πολλές περιπτώσεις, ήταν κατώτερης ποιότητας του αρχικού αντικειμένου.

Πάντως, οι κριτικοί αντιμετωπίζουν θετικά, το ενδιαφέρον του κοινού για ‘κλασσικά προϊόντα, επισημαίνοντας τι το γεγονός αυτό γέρνει την ζυγαριά υπέρ της ποιότητας και όχι υπέρ της εφήμερης μόδας.